Instalacja sanitarna pracuje najlepiej, gdy odcinki rur łączące urządzenia z pionami nie są z byt długie. Miska ustępowa nie powinna być zamontowana dalej niż 1 m od pionu, maksymalnie 2,5 m mierzone pionowo od pionu do syfonu. Jeśli podejście kanalizacyjne musi być dłuższe, powinno być dodatkowo wyposażone w wentylacje. Miski ustępowej nie powinno podłączać się do wspólnego podejścia z innymi urządzeniami sanitarnymi. Podejście kanalizacji nie powinno być dłuższe niż 3 m. Jeżeli jednak musi być dłuższe to powinniśmy wyposażyć je w dodatkową wentylacje oraz rewizję w razie (w celu udrożnienia kanalizacji). W przeciwnym razie podczas korzystania z urządzeń sanitarnych znajdujących się bliżej pionu może dochodzić do wysysania wody z syfonu co będzie następstwem wydobywania się nieprzyjemnego zapachu z kanalizacji. W podejściach niewiele dłuższych niż 3 m wystarczy na końcu zamontować syfon z zaworem napowietrzającym lub sam zawór napowietrzający. Spadek rur. Poziome odcinki kanalizacji układa się zawsze ze spadkiem w kierunku odpływu ścieków do szamba. Minimalny spadek przyjmuje się 2–3%, czyli 2–3 cm na każdy metr długości rur. Lecz nie powinien być większy niż 15%. Jeśli spadek będzie zbyt mały, to ścieki będą spływać zbyt wolno aż przyczyni się to do odkładania osadu w rurach następstwem tego będzie niedrożna kanalizacja. Połączenia instalacji należy wykonać bardzo starannie, aby poziom był szczelny. Każdy hydraulik wie, że liczba złączek powinna być jak najmniejsza, ponieważ zwiększają one opory przepływu nieczystości.
Kanalizacja poziom zerowy
